Gaziosmanpaşa Eğitim ve Araştırma Hastanesi

Acile kendi aracınızla gitmeyin( ambulans çağırın ) ağrıdan kıvransanız bile ,normal muayene sırası bulamadığı için acile gelmiş sapasağlam gencecik insanlarla aynı yeşil alanda sıra bekletiliyor. Muayeneden sonra tahlil ve basit tedavi için sekretere dosyayı vermek ve ve tekrar kayıt yaptırmak gerekiyor. O kısımda da sistem yok sistem yavaş denilerek çok uzun süre bekletildik . Her yer çok ama çok pis leş gibi.Bu hastaneye ayrılan ödenek nereye gidiyor. EKG odasının tabelası (basitçe yapıştırılmış bir kağıt bile yok, bilgilendirme yazısı içeride hasta olduğuna yönelik bir bilgi de yok ) yok kapıyı çalıp açınca, teknikererden tripli ve yüksek sesle hasta var avazı duvarsınız. Beklenilen yerlerde oturma bankları yok. İşlem yapılan yerlerde peçete bile yok . Hem muayene de hem EKG de kullanılmış hasta altı bezleri çıkarılmıyor. Bu hastaneye sağlık bakanlığı yazılımın ve hastanenin fiziki şartlarını iyileştirmek için bütçe vermiyor mu ? Sağlığa ayrılan bütçe ve vergi gelirleri nereye gidiyor. Sonuçlar için de ayrı sıra numarası almak gerekiyormuş bol bol bekletilen bir yer gitmeyin . Burası bir şifahane değil

Bir iğne vurunmak için insanlar dakikalarca ayakta bekliyor. Acilde İğne yapan sadece bir-iki kişi olmamalı. Diğer kişiler stajyer ve öğrenmek için oradalarsa ekstra çalışan alınmalı çünkü bir-iki kişi koskoca hastane için hiç yeterli değil. Bir hastanın işlemi için 6-7 kişi ilgilenince diğerleri çok bekliyor.

Sağlıkta şiddete her zaman karşı birisi olarak Beyin ve Sinir Cerrahisi Bölümündeki bazı doktorların kaba ve döver gibi konuşmasını Sağlık Bakanlığı'nın irdelemesi lazım . Kesinlikle burası denetlenmesi. Hasta ile iletişim ve üslup çok önemli

Beyin ve sinir cerrahisi bölümü rezalet bir yer. Doktorlar bilgi vermiyor, ameliyatlar plansız uzun zaman seni yatırıp bekletiyorlar, hasta iletişimi sıfır ve çok kabalar

Gece derimdeki ani şiddetli kaşıntı ve yanma sebebiyle acile gitmek zorunda kaldım. Doktorların muayenesinde bir sorun yaşamadım. Doktorlardan biri serum verdi ve sonucu onunla paylaşmamı istedi. Serum odasına elimdeki kağıtla gittiğimde cilt hastalığım olduğunu gören hemşirelerden biri bana resmen tiksintiyle baktı. Bana serum takarken arada bana bakıp sürekli kafasını çevirip suratını ekşitiyordu. Üstelik konuşurken azarlayarak konuştu sanki karşısında çocuk varmış gibi. İş arkadaşına hitap şeklinden profesyonel biri olmadığı da belli. Umarım hakkında yazdığım bu yazıyı görür ve çektiği acıdan zor durumda olan hastalara biraz daha hassasiyetle yaklaşır. Burada ona işini ben öğretecek değilim. Hiçbir şekilde profesyonel bir iş ortamında nasıl davranması gerektiğini bilmediği çok belli. Eğer hastalardan tiksiniyorsa hemşire olarak hayatının hatasını yapmış. İstifa etmesini tavsiye ederim hanımefendiye tabi okuduğunu anlayabilen biriyse.